Tanden houdgreep, verplaatsing, strijd, strijd met gebruik van rubberen stok. Oorspronkelijk wordt de hond aan de leiband gehouden. Dresseerder doet de zachte mouw aan. Eerste stap of tanden houdgreep gebeurt net als in geval met oefening met worstje, alleen dit keer heeft de dresseerder een beschermings pak aan. Doel van de oefening is dat de hond de mouw met haar hele bek pakt. Op dit etappe de basis rol speelt de dresseerder, die op zich geheel het succes en tegenslag neemt.

Het belangrijkste is dat hij het mouw in de juiste houding houdt, in horizontale, niet veel te laag en niet veel te hoog, ongeveer op de heup hoogte. Als de dresseerder recht is, moet de mouw op de linker arm aan. In dit geval op het moment van botsing met de hond, de mens moet de linker hand naar achter trekken zodat hond niet in aanraking komt met haar en zich pijn doet. Eerste hand moet vooruit gestoken worden om evenwicht te behouden.

De hond pakt de mouw, dresseerder steekt de linker arm vooruit om de hond te voorzien van steun. Hier begint het zo genoemde verplaatsing. Dresseerder trekt de hond en let op dat ze de mouw niet los laat. De eigenaar of instructeur bewegen zich naast de hond en moedigen haar aan, en proberen haar te houden op een lange leiband, om haar maximale bewegings vrijheid te geven. Als de hond goede strijd vaardigheden laat zien, na een aantal van zulke oefeningen gaan over naar de harde mouw, en met hem zelfde oefeningen uitvoeren.

Na een aantal oefeningen begint de eigenaar de leiband los te laten, en geeft aan de hond gehele vrijheid. Maar zelf blijft altijd naast haar. Elke oefening eindigt altijd met dat de hond de mouw beheerst en krijg aanmoediging van de eigenaar. Volgende stap, en juist strijd, hangt ook helemaal af van vaardigheid van de dresseerder, die de mouw op en neer moet bewegen heel langzaam en zacht en naarna iets sneller.

Hierbij snelheid en karakter van beweging wordt gekozen afhangend van karakter en strijdlustigheid van de hond. Eindelijk komt de beurt aan de oefeningen met gebruik van rubberen stok of zweep, met welke de dresseerder de hond slaat tijdens het gevecht. Dresseerder moet leren om de meest goed momente uit te kiezen om te slaan, zodat de hond het ondwerp niet los laat, niet schrikt of langzamer begint te bewegen.

Slag met de stok wordt gemaakt op het moment, wanneer de hond stevig het mouw met de tanden knijpt en laat duidelijk zien dat ze wilt vechten. Na het slaan, dresseerder moet niet aan de kant gaan, maar verder blijven vechten om de strijdlustige reactie van de hond te versterken. Alleen na een aantal momenten en geeft de mouw aan de hond op. Als na het slaan de hond het ontwerp los laat moet terug gaan naar de stap wanneer de hond trekt of misschien zelfs naar het pakken met de tanden. De dresseerder moet de zweep niet uit de handen laten zodat de hond eraan went.

U moet niet vergeten dat honden met goede voorbereiden de het slaan met de stok negeert. De slagen werken als een stimulatie om de mouw harder vast te houden. Daarom na het slaan, als de hond slapper wordt of helemaal de mouw los laat, hier is altijd de schuld van de dresseerder, die niet de juist moment heegt uigekozen om te slaan.